بررسی تراکنش اتریوم از اکسپلور بلاک چین Ethereum

نحوه رهگیری تراکنش اتریوم

برای بررسی یک تراکنش اتریوم، از یک اکسپلور بلاک چین استفاده کنید و هش تراکنش را وارد کنید تا جزئیاتی مانند آدرس‌های فرستنده/گیرنده و هزینه‌های گاز را مشاهده کنید.

در اینجا یک راهنمای گام به گام کوتاه در مورد نحوه پیگیری تراکنش های اتریوم آورده شده است:

گام 1: یک اکسپلورر بلاک چین اتریوم را انتخاب کنید

برخی از اکسپلورر های بلاک چین مخصوص اتریوم هستند، مانند Etherscan، Ethplorer و EthVM. برخی دیگر از اکسپلورر های بلاک چین، چندین زنجیره را پشتیبانی می کنند، مانند Blockchain.com و Tokenview.

ما در این آموزش بررسی تراکنش اتریوم از سایت اتر اسکن استفاده کردیم . برای ورود به سایت اتر اسکن اینجا کلیک کنید

گام 2: هش تراکنش را وارد کنید

برای بررسی وضعیت یک تراکنش اتریوم، باید هش تراکنش را وارد کنید. هش تراکنش یک کد منحصر به فرد است که برای شناسایی یک تراکنش خاص استفاده می شود.

شما می توانید هش تراکنش را از کیف پول خود یا از وب سایتی که تراکنش را انجام داده اید دریافت کنید.

گام 3: وضعیت تراکنش را بررسی کنید

پس از وارد کردن هش تراکنش، وضعیت تراکنش را می توانید در اکسپلورر بلاک چین مشاهده کنید. وضعیت تراکنش ممکن است یکی از موارد زیر باشد:

Pending: تراکنش هنوز در صف تایید است.
Success: تراکنش با موفقیت انجام شده است.
Failed: تراکنش با شکست مواجه شده است.

گام 4: سایر اطلاعات تراکنش را بررسی کنید

علاوه بر وضعیت تراکنش، شما می توانید سایر اطلاعات تراکنش را نیز در اکسپلورر بلاک چین مشاهده کنید، مانند آدرس های فرستنده و گیرنده، مقدار اتر منتقل شده، هزینه های تراکنش و زمان انجام تراکنش.

یک تراکنش در بلاک چین اتریوم technically توسط مالک یک حساب خارجی (نه یک قرارداد) آغاز می‌شود. به عنوان مثال، اگر کاربر A 1 اتر را به کاربر B ارسال کند، عمل برداشت از یک حساب و واریز به حساب دیگر، وضعیت بلاک چین را تغییر می‌دهد.

این تغییر به‌طور خاص در Ethereum Virtual Machine (EVM) رخ می‌دهد. تراکنش‌های اتریوم باید به کل شبکه پخش شوند و هر گره می‌تواند درخواستی برای اجرای یک تراکنش در EVM را ارسال کند.

پس از ارسال درخواست، یک ناظر می‌تواند سپس تراکنش را اجرا کند و تغییر وضعیت را به کل شبکه منتشر کند. هزینه‌های تراکنش در طی فرآیند تأیید ایجاد می‌شوند و هر تراکنش باید در یک بلوک تأیید شده گنجانده شود.

در شبکه اتریوم انواع مختلفی از تراکنش‌ها وجود دارد:

تراکنش‌های معمولی: تراکنش‌هایی که از یک حساب به حساب دیگر انجام می‌شوند.
تراکنش‌های اجرای قرارداد: تراکنش‌هایی که با قراردادهای هوشمند مستقر شده تعامل دارند (آدرس «به» یک آدرس قرارداد هوشمند است).
تراکنش‌های استقرار قرارداد : تراکنش‌هایی که هیچ آدرس «به» ندارند (فیلد داده فقط برای استقرار کد قرارداد هوشمند استفاده می‌شود).

مدت زمان پردازش یک تراکنش اتریوم چقدر است؟

یک تراکنش معمولی در بلاک چین اتریوم معمولاً بین 15 ثانیه تا 5 دقیقه طول می‌کشد تا پردازش شود، اما این زمان به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل شامل مقداری است که برای پردازش آن پرداخت می‌شود (هزینه تراکنش) و میزان ترافیک شبکه در زمان پردازش.

اخیراً اتریوم از الگوریتم اثبات کار (PoW) به الگوریتم اثبات سهام (PoS) تغییر کرد. با این حال، سرعت تراکنش‌ها تقریباً مشابه قبل است. به گفته بنیاد اتریوم، این تصور غلط است که ادغام به طور ناگهانی سرعت تراکنش‌ها را افزایش داده است.

با این حال، تفاوت جزئی وجود دارد، به طوری که هر 12 ثانیه یک اسلات پس از ادغام رخ می‌دهد، در حالی که قبل از ادغام هر 13.3 ثانیه یک اسلات رخ می‌داد. در هر صورت، این تغییر برای اکثر کاربران قابل توجه نیست، زیرا پردازش هنوز عمدتاً به ازدحام شبکه و هزینه‌های تراکنش بستگی دارد.

هنگامی که یک تراکنش آغاز می‌شود، در حافظه اتریوم (mempool) ثبت می‌شود و منتظر می‌ماند تا اعتبارسنج‌ها آن را بردارند. mempool مانند یک اتاق انتظار عمل می‌کند که تراکنش‌های معلق در آن نگهداری می‌شوند.

هنگامی که یک اعتبارسنج داده‌های تراکنش را در یک بلوک وارد می‌کند و بلوک را به بلاک چین اضافه می‌کند، تراکنش تکمیل شده تلقی می‌شود. گفته می‌شود که تراکنش پس از اضافه شدن 6 بلوک دیگر به آن، نهایی و غیرقابل برگشت است.

با بررسی وضعیت یک تراکنش، معامله‌گران می‌توانند تأیید کنند که تراکنش آنها با موفقیت انجام شده است یا خیر و چند بلوک از زمانی که تراکنش آنها به زنجیره اضافه شده است، ایجاد شده است.

چرا باید وضعیت تراکنش خود را بررسی کنید؟

شرکت‌کنندگان اتریوم باید هزینه‌های گاز را برای استفاده از شبکه برای انتقال وجه یا استقرار قراردادهای هوشمند پرداخت کنند. این هزینه‌ها تا حد زیادی به تعداد شرکت‌کنندگانی که در یک زمان معین منتظر اجرای تراکنش هستند، بستگی دارد.

بنابراین، ازدحام شبکه و تقاضا مستقیماً با هزینه‌های تراکنش متناسب هستند. هنگامی که تقاضا زیاد است، هزینه‌ها افزایش می‌یابد و بالعکس. در هر صورت، بررسی وضعیت یک تراکنش به یک معامله‌گر کمک می‌کند تا هزینه استفاده از شبکه را کنترل کند.

همچنین می‌تواند به کاربران کمک کند تا تعیین کنند که آیا هزینه گازی که پرداخت کرده‌اند کافی است تا تراکنش آنها تأیید شود. هزینه‌های گاز پایین معمولاً می‌توانند تراکنش‌ها را قطع یا تأخیر کنند، و آنها را برای مدت طولانی معلق نگه دارند، به خصوص در هنگام ازدحام شبکه بالا.

این گونه تراکنش‌ها تا زمانی که هزینه‌های گاز به حداقل هزینه‌های مورد نیاز شبکه برسند، معلق باقی می‌مانند. اگر این اتفاق بیفتد، کاربر می‌تواند تراکنش را با ارسال مجدد آن و افزایش هزینه گاز و اطمینان از اینکه همان nonce را دارد، مجدداً ارسال کند.

علاوه بر وضعیت تراکنش، اکسپلوررهای بلاک چین اتریوم می‌توانند اطلاعات مفید زیر را نیز نشان دهند:

Timestamp: تاریخ و زمان افزودن تراکنش به بلاک چین.
Block confirmations: تعداد بلوک‌های استخراج شده پس از تأیید تراکنش.
Transaction fee: هزینه پرداختی به ماینر یا اعتبارسنج.
ETH price: قیمت ETH در زمان پردازش.
Base fee: پایین‌ترین هزینه مورد نیاز برای انجام تراکنش در اتریوم.
Gas limit: حداکثر مقدار گازی که فرستنده برای پردازش تراکنش اختصاص می‌دهد.
Nonce: یک شماره منحصربه‌فرد که هر تراکنش انجام شده در کیف پول کاربر را نشان می‌دهد و با ارسال هر تراکنش جدید افزایش می‌یابد.