ارز دیجیتال

ارز دیجیتال، که گاهی اوقات به عنوان رمز ارز یا ارز دیجیتال نیز شناخته می شود، هر شکلی از ارز است که به صورت دیجیتالی یا مجازی وجود دارد و از رمزنگاری برای ایمن سازی معاملات استفاده می کند. رمز ارزها دارای یک مرجع صادر کننده یا تنظیم کننده مرکزی نیستند، بلکه از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت معاملات و صدور واحدهای جدید استفاده می کنند.

ارز دیجیتال چیست ؟

ارز دیجیتال یک سیستم پرداخت دیجیتالی است که به بانک ها برای تأیید معاملات متکی نیست. این یک سیستم همتا به همتا است که می تواند به هر کسی در هر کجا امکان ارسال و دریافت پرداخت ها را بدهد. به جای پول فیزیکی که در دنیای واقعی حمل و نقل و مبادله می شود، پرداخت های رمز ارز به صورت دیجیتالی به عنوان ورودی های دیجیتالی در یک پایگاه داده آنلاین که معاملات خاص را توصیف می کند، وجود دارند. هنگامی که وجوه رمز ارز را منتقل می کنید، معاملات در یک دفتر کل عمومی ثبت می شود. رمز ارز در کیف پول های دیجیتال ذخیره می شود.

رمز ارز به این دلیل نامگذاری شده است که از رمزنگاری برای تأیید معاملات استفاده می کند. این بدان معناست که کدگذاری پیشرفته ای برای ذخیره و انتقال داده های رمز ارز بین کیف پول ها و دفتر کل های عمومی involved است. هدف رمزگذاری این است که امنیت و ایمنی را فراهم کند.

اولین رمز ارز بیت کوین بود که در سال 2009 تأسیس شد و هنوز هم امروز شناخته شده ترین است. بخش عمده ای از علاقه به رمز ارزها برای تجارت سود است، و دلالان گاهی اوقات قیمت ها را به آسمان می رسانند.

ارز های دیجیتال چگونه کار می کنند ؟

ارز های دیجیتال بر روی یک دفتر کل عمومی توزیع شده به نام بلاک چین کار می کنند، که یک رکورد از همه معاملات است که توسط دارندگان ارز به روز می شود و نگهداری می شود.

واحدهای ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام استخراج ایجاد می شوند که شامل استفاده از قدرت رایانه برای حل مسائل ریاضی پیچیده ای است که سکه ها را تولید می کند. کاربران همچنین می توانند ارزها را از کارگزاران خریداری کرده و سپس آنها را با استفاده از کیف پول های رمزنگاری ذخیره و خرج کنند.

اگر رمز ارز دارید، چیزی ملموس ندارید. آنچه شما مالک آن هستید کلیدی است که به شما امکان می دهد یک رکورد یا واحد اندازه گیری را از یک نفر به دیگری بدون یک طرف ثالث مورد اعتماد منتقل کنید.

اگرچه بیت کوین از سال 2009 وجود داشته است، اما رمز ارزها و کاربردهای فناوری بلاک چین هنوز در حال ظهور هستند و انتظار می رود در آینده کاربردهای بیشتری داشته باشند. معاملاتی مانند اوراق قرضه، سهام و سایر دارایی های مالی ممکن است در نهایت با استفاده از این فناوری معامله شوند.

چند نمونه از ارزهای دیجیتال

هزاران رمز ارز وجود دارد. برخی از شناخته شده ترین آنها عبارتند از:

بیت کوین:
بیت کوین که در سال 2009 تأسیس شد، اولین رمز ارز بود و هنوز هم بیشترین معامله را دارد. این ارز توسط ساتوشی ناکاموتو توسعه یافته است که به طور گسترده ای اعتقاد بر این است که یک نام مستعار برای یک فرد یا گروهی از افراد است که هویت دقیق آنها هنوز مشخص نیست.

اتریوم:
اتریوم که در سال 2015 توسعه یافت، یک پلتفرم بلاک چین با ارز رمزنگاری شده خود، به نام اتریوم (ETH) یا اتریوم است. این محبوب ترین رمز ارز پس از بیت کوین است.

لایت کوین:
این ارز شبیه ترین به بیت کوین است اما سریعتر برای توسعه نوآوری های جدید حرکت کرده است، از جمله پرداخت های سریعتر و فرآیندهایی که امکان انجام معاملات بیشتری را می دهد.

ریپل:
ریپل یک سیستم دفتر کل توزیع شده است که در سال 2012 تأسیس شد. ریپل می تواند برای ردیابی انواع مختلف معاملات، نه فقط رمز ارز، استفاده شود. شرکت پشتیبان آن با بانک ها و موسسات مالی مختلف همکاری کرده است.

رمز ارزهای غیر بیت کوین به طور جمعی به عنوان «آلت کوین» شناخته می شوند تا آنها را از اصلی متمایز کنند.

دوج کوین :

دوج کوین یک ارز دیجیتال محبوب است که در سال 2013 توسط بیلی مارکوس و جیم گرین ایجاد شد. دوج کوین به دلیل داشتن تعدادی meme و شوخی در مورد آن شناخته شده است. این ارز همچنین به دلیل داشتن عرضه نامحدود و قیمت پایین شناخته شده است.

شیبا :

شیبا اینو یک ارز دیجیتال دیگر است که در سال 2020 توسط یک توسعه دهنده ناشناس ایجاد شد. شیبا اینو اغلب به عنوان “قاتل دوج کوین” خوانده می شود و از توکن دوج کوین الگوبرداری شده است. این ارز همچنین به دلیل داشتن تعدادی meme و شوخی در مورد آن شناخته شده است.